LOGOGRAPHERS : DZIEŃ V

„O zewnętrznym ukształtowaniu kraju niewiele można rzec ponętnego. Nie ma efektownych grup skalnych, romantycznych wodospadów, gajów słowiczych itp. Rozciągają się tu płaszczyzny pól uprawnych o glebie przeważnie dobrej i gęste, ponure lasy świerkowe [...]" - pisał na początku XIX wieku wielki niemiecki romantyk Heinrich Heine po odwiedzeniu Polski w ramach swojego grand tour. Dokładnie tak wygląda również Opolszczyzna. Tutejsze ukształtowanie terenu nie zawiera dominujących masywów górskich czy spektakularnych punktów widokowych - jedynym znaczącym wzniesieniem jest uśpiony wulkan o wysokości 408 m n.p.m. Wyrwy w monotonii topografii stanowią wyrobiska po wydobyciu cementu. Potężne dziury w ziemi odsyłają do refleksji o kształtowaniu krajobrazu przez człowieka, jak również do procesów odbywających się bez jego udziału w kategoriach czasu geologicznego. Równinny krajobraz Opolszczyzny przecina rzeka - prawie niewidoczna - leniwa, pozbawiona wartkiego nurtu i efektownych przełomów.

Czy ta monotonna płaszczyzna bez gór i wzniesień, zapewniająca jednak rozległy widok, może być równie inspirująca, co romantyczne wzniesienia, ruiny i widoki otwartego morza?

8.08.2016

DZIEŃ V

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Organizator

Łączna liczba wyświetleń